Połowa rzeczy, które kupujesz, jest ci absolutnie niepotrzebna.

Nie zjesz całego jedzenia, które zapakujesz w sklepie do koszyka, bo ci się prawdopodobnie zepsuje albo stracisz na nie apetyt. Nie będziesz nosić wszystkich ubrań z szafy, bo okaże się, że już nie pasują, nie komponują się ze sobą lub jest ich tak dużo, że nie starczy ci dni, by je nosić. Nie zużyjesz wszystkich kremów, balsamów, mydełek i cieni do powiek, bo zanim się zorientujesz przyniesiesz do domu nowe, bardziej kolorowe, pachnące, zachęcające, coś nowego tak „dla odmiany”.

Sama miewam podobnie, nawet teraz, gdy kontroluję moje zakupy i staram się nie brać do koszyka tego, co mi nie jest potrzebne. Tak po prostu jest! Części rzeczy nie używamy i zajmują nam miejsce, a drugiej części się pozbywamy, bo już jest nam niepotrzebna, zepsuta i stara.

Można zastosować reguły życia zero waste, by poradzić sobie z resztkami. Można zaprzyjaźnić się z przepisami wykorzystującymi nawet najdrobniejsze żywnościowe odpadki, co zresztą sama staram się czynić. Można zadbać o odpowiednie przechowywanie żywności w lodówce, by jak najdłużej zachować jej świeżość. A można też robić zakupy z listą i tylko wtedy, gdy naprawdę brakuje nam w domu konkretnych produktów.

Pojemnik na resztki w lodowce się zapełnił, czas więc ugotować #bulion ! ?? Czas na próbę na żywo! #resztki #zupa #zresztek #upcycling #wkuchni

A post shared by Kasia (@kasia_ograniczamsie) on Jan 16, 2017 at 9:39am PST

Dziś chciałam podzielić się z wami tym, czego kupowanie w przeciągu ostatnich miesięcy stało się dla mnie zupełnie zbędne i wcale nie jest mi tego szkoda.

Oto rzeczy, których już nie kupuję, bo … nie muszę. I jest mi z tym dobrze!

Jednorazowe płatki kosmetyczne

Bawełniane płatki do demakijażu były stałym elementem mojej codziennej pielęgnacji. Maluję się codziennie, więc wydawało mi się zawsze, że ich potrzebuję. Nie zwracałam uwagi na ich sposób pakowania (w folię) i na to, że służą raz, a potem je wyrzucam. Taka ich rola – gdy zdejmą brud, kończą swój żywot.

Dziękuję światu, że wymyślił wielorazowe płatki do demakijażu z włókna bambusowego lub bawełnianego, które pierwszy raz kupiłam kilka lat temu i od tej pory nieustannie używam przy wieczornej higienie. Wystarczy, że lekko zwilżę twarz, natrę delikatnie olejem (migdałowy lub jojoba), rozmasuję na oczach i twarzy, by tusz do rzęs i puder się dobrze rozpuściły, a następnie wilgotnym płatkiem zetrę cały makijaż. Potem jeszcze raz zwilżam i wyciskam płatek, i przecieram twarz ponownie, by usunąć resztki oleju. Uwielbiam takie mycie twarzy! Odkąd używam oleju, wody i wielorazowych płatków (lub zwykłej szmatki) twarz mam dobrze nawilżoną, nieprzesuszoną i bez wyprysków.

Po użyciu płatki zapieram ręcznie z użyciem mydła w kostce i suszę na grzejniku. Wszystko dobrze się spiera, więc nie mam zmartwień, że muszę co chwilę nastawiać pralkę. Po tygodniu używania kilku płatków wrzucam je do większego prania, by dokładnie się wyczyściły.

Jednorazowe podpaski higieniczne

Nie kupuję już co miesiąc podpasek, bo nie muszę. Używam kubeczka menstruacyjnego, który wraz z wielorazowymi podpaskami załatwia całą sprawę związaną z higieną w trakcie miesiączki.

O moich początkach z Lady Cup pisałam w tym wpisie. Warto przeczytać, jeśli jeszcze nie miałyście, Drogie Panie, okazji poznać sposobu używania kubeczka. Od tamtej pory wypróbowałam kilka różnych rodzajów kubeczków i ostatecznie zostałam przy Yuuki rozmiar L – twardy, dość spory, dobry dla kobiet aktywnych, po porodach.

Dzięki zakupowi wielorazowych produktów higienicznych nie muszę się martwić, że zabraknie mi podpasek czy tamponów, bo kubeczek spełnia doskonale swoją rolę czekając w szufladzie na te dni w miesiącu.

Mydło w plastikowej butelce

Dawno nie kupowałam sklepowego mydła w płynie, w kotce też zdarza mi się rzadko, a to z racji tego, że robię swoje własne.  Domowa produkcja wymaga co prawda zakupu półproduktów, w tym wodorotlenku sodu, który występuje tylko w plastikowych pojemnikach. Przy własnym mydle mam jednak pewność dobrego składu skomponowanego według mojej własnej receptury. Unikam SLS-ów, parabenów, konserwantów, sztucznych barwników i aromatów, co przy moich skórnych alergiach jest niezmiernie ważne. Wiem, że moje dzieci mogą bezpiecznie się myć i jednocześnie podziwiać, jakie mama zrobiła śmieszne, bo – na przykład – brązowe jak błoto mydlane kostki. To trochę jak z własnymi wypiekami, tylko mydło starcza na dłużej.

Gdy nie mam swojego zapasu, wybieram mydło w kostce pakowane w szary papier lub sprzedawane niemalże luzem, cięte z większego kawałka. Lubię mydła od Czterech Szpaków, Ministerstwa Dobrego Mydła, Soap Szop, Auna i wielu innych polskich manufaktur.

A post shared by Kasia (@kasia_ograniczamsie) on Feb 26, 2017 at 3:41am PST

Jogurty w plastikowych kubeczkach

Nie kupuję, bo po pierwsze wolę zrobić własny jogurt z niepasteryzowanego mleka z kooperatywy lub targowiska. Po drugie – unikam plastików. Po trzecie – znaleźć dobry skład jest naprawdę ciężko. A po czwarte, odstawiłam mleko ze względu na alergię pokarmową, którą niedawno wykryły u mnie testy.

Jeśli już mam ochotę kupić dzieciom dobry jogurt, wybieram ten w szklanym słoiku, bez syropu glukozowo-fruktozowego, najchętniej naturalny, a w domu dodaję babcine konfitury. Jogurtów w szkle jest na rynku coraz więcej, wystarczy się rozejrzeć. Obok popularnych niemieckich marek, pojawiają się polskie (Bakoma, Mleczna Droga). Trzymam kciuki, by było ich coraz więcej, a opakowania były zwrotne.

Woda mineralna w butelce

No dobra, tydzień temu kupiłam jedną małą butelczynę, gdy wracając z Krakowa do Poznania – trasa ponad 5-godzinna pociągiem – jechałam bez mojego termosu na wodę. Strata ogromna, bo termos albo wypadł mi w Uberze przy gwałtownym hamowaniu, albo na targu podczas zakupów z Olą. Skutkiem być może mojej nieuwagi zostałam bez pojemnika na wodę, jedynie z ceramicznym kubkiem pełnym …suszonych moreli.

Przyłapana na zakupach do własnego pudełka. Ola Niewczas, założycielka grupy Zero Waste Polska i prezeska Polskiego Stowarzyszenia Zero Waste, w sklepie z bakaliami. Nowa Huta, Kraków.

Wiem, to zagmatwana historia, ale dla tych, którzy śledzą mój profil na Instagramie jest ona już chyba znana. Najważniejsze jest to, że jako rodzina zupełnie wyeliminowaliśmy butelkowaną wodę z naszych zakupów i zadowalamy się poznańską kranówą. Przepuszczamy ją przez filtr, który jednak tak rzadko zmieniamy, że zastanawiam się, czy on w ogóle działa. Dzbanek służy nam bardziej do tego, by wlać do niego wodę, a tej pozwalamy sobie troszkę odstać. I tyle. Butelek plastikowych u nas nie uświadczysz.

Paczkowane sałaty z marketu

Szkoda mi, że sałata musi się dusić w plastikowej torebce. Kiedyś myślałam, że to takie wygodne kupić pociętą mieszankę sałat, wrzucić ją do miski, zalać vinegretem i dodatek do obiadu gotowy. Dziś świadomie z niej rezygnuję, głównie z powodu opakowania, ale też niepewności, czy listki nie zostały zanurzone w chemii, po to by przetrwać w worku co najmniej dwa tygodnie. Jaka normalna sałata by to zniosła?

Cieszę się, gdy na targu znajduję sałatę bez folii czy rukolę i szpinak sprzedawane luzem – biorę od razu! Seler naciowy bez plastiku to biały kruk, ale trafiam na niego coraz częściej. Głosuję na warzywa bez folii!

Herbaty owinięte folią

Kupuję tylko herbatę na wagę. Wybieram herbaty czarne, zielone, rooibos i ziołowe mieszanki. Zakupy robię w sklepach: BIOrę i Bio Sklep. Nie kupuję liptonów, tetlejów, sag czy innych herbat kartonikowych w torebkach, bo mają więcej opakowań niż samej herbaty. Widziałam też wiadomości od Was, gdy kupujecie herbatę w kartoniku z dobrym zamiarem ograniczania plastiku, lecz w środku znajdujecie pojedyncze torebki zapakowane w folię. Z mojej strony mogę polecić dokładne czytanie opakowań, bo na nich znajduje się informacja, jakie rodzaje tworzyw zostały użyte. No i… kupujmy herbatę na wagę!

Herbata ziołowa na wagę

Gazety i magazyny

Przestałam kupować gazety. Nawet odpuściłam weekendowe wydanie Gazety Wyborczej, które nabywałam głównie ze względu na dodatek w postaci Wysokich Obcasów. Kończyło się na tym, że nie miałam kiedy ich czytać, a gazety zostawione na bliżej nieokreślone później gromadziły się niebezpiecznie na stoliku kawowym w salonie. I na szafce nocnej w sypialni. I na parapecie. I na półce z książkami. Z lekkim żalem zaprzestałam więc kupowania gazet. Mam mniej makulatury do wynoszenia i więcej czasu na książki.

Wyjątek stanowią magazyny dla dzieci. Ich rozwój tego wymaga! Interesują się mnóstwem rzeczy, chłoną wiedzę i chcą czytać, więc nie będę im tego bronić 🙂

Jak wyrzucać gazety? Jest na to kilka sposobów.

Ubrania z sieciówek

Własnych ubrań nie kupuję już (prawie) wcale w galeriach handlowych. Prawie, bo wyjątek stanowi bielizna, skarpety i rajstopy.

Jeśli chodzi o pozostałe części garderoby, kilka razy do roku odkładam konkretną sumę i nabywam dobrej jakości ubrania polskich marek. Moje ulubione spisałam w tym wpisie. A gdy mnie nie stać, idę na zwiady do Po-Dzielni.

Ściereczki do mycia naczyń

Sztucznych gąbek unikam, odkąd Dorota Czopyk z bloga EkoEksperymenty sprezentowała mi ręcznie robione myjki ze sznurka konopnego. Używam ściereczek z materiału, które piorę w pralce, razem w ręcznikami. Naczynia myję też drewnianymi szczotkami z naturalnym włosiem roślinnym i loofą, czyli tykwą, która wygląda jak naturalny druciak. Sprawdza się!

Myjka ze sznurka konopnego – piękny prezent od Doroty, autorki bloga EkoEksperymenty

Jest tego więcej, ale tych dziesięć rzeczy nie kupuję już od dłuższego czasu i czuję się od nich uwolniona. To ulga wiedzieć, że nie muszę ich mieć, używać bądź regularnie wymieniać, wbrew powszechnie przyjętym normom.

Wolność do niekupowania stała się jednym z moich ulubionych praw. A czego Ty nie musisz już kupować?