Lato zachwyca mnie na każdym kroku. Cieszy mnie słońce, wysoka temperatura, nawet komary nie martwią mnie tak bardzo. Bo jest lato, a więc okres w roku, kiedy mogę naładować swoje akumulatory pozytywną energią, z której będę korzystać jeszcze przez wiele miesięcy.

Sobotni targ

Idąc w sobotę na targ nie mogę nacieszyć oczu obfitością warzyw i owoców, które są teraz dostępne. Biorę po dwa pęczki młodej marchwi i buraczków z botwinką, wezmę przerośnięty koper i młode ziemniaki. Skuszę się na kilogram porzeczek, choć tak nie lubię ich obierać z gałązek. Za to smak i kolor wynagradzają mi każdy wysiłek im poświęcony. Uwielbiam żółtą fasolkę szparagową i świeży zielony groszek. Wprost nie mogę się nacieszyć tymi przysmakami, bo wiem, że sezon na nie wcale nie jest tak długi, na jaki by się wydawał dla przeciętnego bywalca supermarketów.

Zakupy na targu nie są jednak banalnie proste. Warto rozejrzeć się najpierw po różnych straganach i oszacować, które z nich są zastawione plonami od lokalnych gospodarzy, a które towarami z giełdy warzyw i owoców. Wolę unikać tych, które oferują teraz banany, cytrusy i kilka odmian jabłek. Na te ostatnie przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać, więc nie dajcie się zwieść ich kolorowym skórkom. A cytrusy wymęczone transportem z ciepłych krajów zastąpmy świeżymi malinami i truskawkami.

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Kasia (@kasia_ograniczamsie) 7 Maj, 2016 o 2:43 PDT

Prawdziwy rolnik chętnie odpowie na pytanie, skąd przyjechał i gdzie ma swoje gospodarstwo. Lubię się dowiedzieć, czy wszystkie produkty są od niego, a że słyszę różne odpowiedzi, nie posądzam o kłamstwo. Jeśli widzę na straganie same szparagi, jajka i ziemniaki, już wiem, w czym gospodarz się specjalizuje. Jego towar powinien być najlepszy, bo poświęcił mu cały swój czas.

Osiedlowy warzywniak

Poza targowiskiem kupuję też w lokalnym warzywniaku. Podoba mi się, że właściciel dba o zawsze świeżą dostawę produktów, które sam selekcjonuje, umawiając się z konkretnymi dostawcami. Mój warzywniak ma nie tylko warzywa. Znajdę w nim kilkanaście rodzajów suchych ziaren na wagę, które lubię brać do własnych bawełnianych woreczków. Zdziwienie osób z kolejki w niczym mi nie przeszkadza, bo sprzedawca na głos chwali mój wybór i wolałby już nigdy nie wydawać foliówek. W woreczkach ląduje więc: ciecierzyca, soczewica, fasola Jaś i drobna biała. Mogę u niego kupić ekologiczne mąki, naturalne syropy, jaja od wiejskich kur czy świeżo wędzone ryby. O wysokiej klasie warzywniaka świadczy choćby fakt, że ziemniaki mogę wybrać spośród chyba sześciu odmian. Biorę denary albo lordy. Nie jest to sklep ekologiczny, których teraz coraz więcej. Jest to zwykły osiedlowy sklepik z właścicielem świadomie oferującym najlepszą jakość.

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Kasia (@kasia_ograniczamsie) 21 Maj, 2016 o 3:53 PDT

Kooperatywa

Najlepszym źródłem zakupów spożywczych będzie dla mnie nadal kooperatywa. Raz w tygodniu robię w niej większe zamówienie, a we wtorek jadę do centrum odebrać. Mam pewność, że warzywa nie były pryskane sztucznymi nawozami, a krowy i kozy wypuszczano na świeże powietrze, by poskubały trawę. Kooperatywa to dla mnie źródło świeżych warzyw i owoców, zawsze sezonowych. To również przetwory zamknięte w słoikach, takie jak dżemy, tarte buraczki czy kompoty. Kupuję też mąki od Babalskich, rozsypywane z większego worka w małe papierowe torebki. Są jajka od kur zielononóżek, żyjących szczęśliwym życiem niemalże na wolności. Jest mleko kozie i krowie oraz sery twarogowe. Bliskość natury to wartość, którą cenią sobie nasi gospodarze, a ja podzielam te ich dziś oryginalne przekonania.

Portal „Lokalny Rolnik” – czy warto?

Przystąpiłam do grupy na portalu „Lokalny Rolnik” po to, by zrozumieć, jak działa platforma, jakiej jakości produkty są dostępne i jakie jest porównanie cenowe do warzyw z kooperatywy czy targu. Wszystko przeanalizowałam w tym wpisie, do lektury którego zachęcam. Znajdziecie w nim wskazówki, jak znaleźć najbliższą grupę, z czym wiąże się członkostwo i jakie są ceny. Dla mnie największym minusem portalu Lokalny Rolnik jest fakt, że produkty nie są tak naprawdę lokalne. Dostawcy są – jak się okazuje – z całej Polski, co niejako przeczy pierwotnemu założeniu tej inicjatywy. Poza tym cenowo wypadają gorzej niż przedstawione przeze mnie alternatywy. Każdy może jednak podjąć własną decyzję i – o ile nie znajdzie w swoim pobliżu kooperatywy – przystąpić do Lokalnego Rolnika.

Warzywa wysokiej jakości

Miałam napisać o gotowaniu z sezonowych warzyw i sposobach na wykorzystanie resztek, ale sam akt selekcjonowania jedzenia najlepszej jakości jest dla mnie wystarczająco fascynujący. Gdy mieszkałam bliżej wsi, na której gospodarzyli kiedyś moi dziadkowie, a teraz wujek, miałam bezpośredni dostęp do prawdziwych warzyw, owoców i nabiału. Odkąd zamieszkałam w dużym mieście i nie znam osobiście właścicieli małych gospodarstw, każde miejsce obiecujące naturalną hodowlę traktuję jak Złoty Grall.

Chciałabym, żeby jedzenie zdrowych, niepryskanych warzyw stało się w Polsce standardem i było dostępne dla każdego, bez względu na zarobki. Pytajmy rolników na targu, czy stosują sztuczne nawozy. Sprawdzajmy w warzywniaku miejsce pochodzenia produktów. Wymagając jakości powoli sprawimy, że wysoki standard produktów spożywczych stanie się czymś normalnym. Stawką jest w końcu nasze zdrowie i prawdziwy smak, którego z niczym się nie da pomylić.

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Kasia (@kasia_ograniczamsie) 29 Cze, 2016 o 5:06 PDT

A Ty, gdzie najbardziej lubisz kupować warzywa? Na targu, w warzywniaku czy może w kooperatywie? Podziel się swoimi sposobami w komentarzu. 

P.S. Członkostwo w kooperatywie spożywczej zmieniło wiele w moim sposobie odżywiania. Podobnie jak lektura książki „Zamień chemię na jedzenie” autorstwa Julity Bator. Moją recenzję możesz przeczytać tutaj, a jeśli zechcesz mieć własny egzemplarz proponuję zajrzeć w to miejsce. Jest kilka dobrych ofert cenowych i akurat w tym przypadku grzechem byłoby nie skorzystać.