Pierwszy miesiąc ograniczania śmieci już za mną. Czuję, że ten temat zdominował moje życie i wprowadził wiele zmian do codziennych rytuałów. Wiele rzeczy zrobiłam po raz pierwszy i czuję się z nich dumna. Inne mogłabym pozostawić w cieniu, ale wolę o nich powiedzieć otwarcie.

Nawet kupno odpowiedniego papieru toaletowego może sprawić radość

Sukcesy miesiąca zero waste

1. Na zakupy biorę własne pojemniki i torby, udało mi się zrezygnować z folii, w które pakuje się ser, wędliny, twarożek
2. Postawiłam kompostownik na balkonie i zaczęłam z niego korzystać – o kompostowaniu na pewno napiszę we wrześniu, bo mam bardzo ciekawe obserwacje. Jeśli jesteście zainteresowani, by zobaczyć, jak wygląda moje „cudo”, zajrzyjcie na YouTube’a, na którym zamieściłam film z rozpakowywania pojemnika (to jednocześnie mój pierwszy film na YouTubie, nie bądźcie proszę zbyt krytyczni)
3. Zrezygnowałam z wody butelkowanej, piję wodę z kranu
4. Wytrwałam przy moich nowych nawykach nawet w trakcie wyjazdu
5. Znalazłam mlekomat, z którego korzystam prawie codziennie
6. Z kosmetyków najczęściej używam mydła i oleju migdałowego
7. Zrobiłam swoją pastę do zębów – więcej o łazienkowych osiągnięciach napiszę już niedługo
8. Zakupy w sklepie odzieżowym zapakowałam do moich własnych eko-toreb
9. Kupuję papier toaletowy pakowany w papierowe opakowanie – dostępny w niektórych sklepach.

Porażki miesiąca zero waste

1. Kupiłam wodę w plastikowej butelce w trakcie upału – miałam do wyboru wypić z kranu na stacji benzynowej albo kupić butelkowaną, wygrała ta druga
2. Zakupy z sklepie z produktami na wagę skończyły się pakowaniem w foliówki, o czym wspomniałam tutaj
3. Odpadki organiczne nadal trafiają do śmietnika, zdarza nam się zapomnieć o kompostowniku
4. Pierwsza partia kompostu nam spleśniała, musieliśmy wszystko opróżnić i nastawić drugą partię
5. Nadal kupuję kosmetyki w plastikowych opakowaniach, nie mam czasu i odpowiedniej wiedzy, żeby każdy robić z osobna (szampon i odżywka to moje największe bolączki); odżywkę zrobiłam, ale wyszła za tłusta
6. Nie zawsze mam czas na zakupy w sklepach sprzedających na wagę czy dojechanie do mlekomatu, opakowania nadal się pojawiają

Bilans wydatków:

Szklane pojemniki na żywność – 79 zł

Szklana butelka dla dziecka – ok. 5 zł

Orzechy piorące – 30 zł (dobre orzechy są również tutaj)

Olej migdałowy w szklanej butelce – 30 zł (podobny znajdziesz tutaj)

Olej migdałowy jest doskonały do twarzy, włosów i ciała. Pomaga likwidować rozstępy, nawilża wrażliwą skórę.

Ostatecznie dość mocno udało mi się zredukować ilość generowanych u nas śmieci. Ogólnych odpadów wyrzucamy dwa razy mniej, plastiki występują okazjonalnie, po tym, jak pozbyłam się butelek po mleku i wodzie mineralnej. Zdarzają się opakowania po kosmetykach, przesyłkach internetowych, „podwójnych” opakowaniach typu woreczek ryżu, folia po kaszce dziecięcej.

Wnioski

Ograniczanie śmieci jest wymagającym zabiegiem. Pierwszy miesiąc był pełen nowości, przełamywania własnych oporów i lęków. Musiałam otwarcie tłumaczyć w sklepach, dlaczego używam własnych pojemników albo prosić, by nie pakowano mi w plastiki. Nie miałam jednak problemów ze zrozumieniem ze strony sprzedawców. Jedynie w Auchan poległam, gdy okazało się, że waga nie taruje opakowania, co potwierdziła mi ekspedientka. Oznacza to, że więcej jestem w stanie dokonać kupując w małych, lokalnych sklepikach, w których sprzedawca często jest właścicielem i ma wpływ na sposób, w jaki sprzedaje.

Wymagające jest pamiętanie, by zawsze wziąć ze sobą torbę i pojemniki, nawet jak nie planuję żadnych zakupów. Nauczyłam się, że wtedy, kiedy ich nie wezmę, zazwyczaj okazuje się, że o czymś zapomniałam i szybko muszę dokupić. Nagłe zakupy kończą się wynoszeniem naręcza towarów albo zabraniem foliowej reklamówki.

 

Nie zrozumcie mnie źle, nie chcę być niewolnikiem własnych wyborów. Ograniczanie śmieci to nie wyrok. Zamiast zadręczać się kolejnym plastikiem w domu, wolę stopniowo pracować nad sobą i nauczyć się wybierać dobre produkty w dobrych opakowaniach. Czynność potrzebuje czasu, żeby stać się nawykiem – ponoć 28 dni to okres, w którym należy ćwiczyć zmianę, by ją utrwalić. Ciekawe, jak zakończy się dla mnie wrzesień.